BilimGenelMakalelerSağlık

Fiziksel Aktivite ve İştah Üzerine Etkisi

Google News Abone Ol

Fiziksel Aktivite ve Egzersiz Kavramı

Fiziksel aktivite değişken yoğunluktadır ve enerji harcamasına neden olan iskelet kaslarından kaynaklanır. Yoğunluğa neden olan herhangi bir fiziksel aktivite olarak tanımlanır. Egzersiz kavramı, fiziksel etkinlik yerine kullanılır ve birkaç unsur vardır. Örneğin, her iki fiziksel aktivite ve hareket, enerji tüketen iskelet kaslarının neden olduğu vücudun her hareketi içerdiği; Spor, fiziksel aktivite ile eş anlamlı değil. Fiziksel aktivitenin alt kümesidir.

Egzersiz; fiziksel uygunluğun bir veya daha fazla bileşenini geliştirmek veya sürdürmek amacı planlanan, yapılandırılmış, tekrarlayan ve hedeflenen fiziksel aktivite.

Fiziksel Aktivite ve Enerji Dengesi

Fiziksel aktivite, toplam enerji tüketiminin önemli bir parçasıdır. Toplam enerji tüketimi, bazal metabolik hız (BMH), termal aktivitenin ve besin maddelerinin fiziksel aktivitesinin toplamıdır. BMH toplam enerjinin bazal metabolizmanın neden olduğu fiziksel aktivitedir, toplam enerji tüketiminin artmasına önemli bir katkı sağlar.

Fiziksel aktivite, ince dokuyu büyüterek ve istirahat metabolizmasını etkileyen fizyolojik süreçleri değiştirerek etkileyebilir. Fiziksel aktivite seviyelerindeki değişiklikler enerji dengesini etkiliyorsa, aynı zamanda vücut kompozisyonunda değişikliklere neden olur. Hareket enerji tüketimini arttırır ve bu nedenle enerji alımını etkileyebilir. Yoğunluğa, tipe ve süreye kadar eğitime cevap olarak enerji alımını etkileyen birkaç faktör vardır;

  • Akut vücut ısısı,
  • Beyindeki kan akışı,
  • Mide kanı akımı,
  • Kan trigliserit konsantrasyonu,
  • Çeşitli enerji denge hormonları.

Bunun bir sonucu egzersiz, enerji alımını ve iştahını değiştirebilir, ancak açlığın bastırılması kısa süreli bir hastalıktır. Enerji arzı üzerinde önemli bir etkisi yoktur.

İştah ve Fiziksel Aktivite

İştah ve enerjiyi düzenler Hipotalamus homeostaz’da önemli bir rol oynar. Açlık merkezi, hipotalamusun lateral bölgesinde bulunur. Doyma merkezi, ventromedial hipotalamus’da bulunur. Yiyecek alımı iştah açıcı ve fizyolojik olarak düzenlenmiştir; yeme keyfi, lezzet, aroma ve sosyal ihtiyaçlarının yanı sıra sosyal yaşam ihtiyacına ek olarak içerir. Gıda alımının düzenlenmesi, homeostatik ve hedonistik düzenleyici mekanizmalarla bağlantılıdır. Enerji dengesi sağlayan homeostatik kontrol, negatif geri besleme kontrolüne, hedonik mekanizma ise ödülle yönetilmektedir.

İştahı Etkileyen Hormonlar

Gastrointestinal sistem açlığı, besini alımını ve tokluğu kontrol eden sinyallerin kaynağıdır. Gastrointestinal sistemden salgılanan hormonlar, açlık ve toklukdan dolayı iştah ve gıda alımları düzenleyici olarak çalışırlar. Doygunluk(yemeğin durmasına neden olan işlem), beyne nöronal giriş, mideden yiyecek alımından sonra sinirsel giriş ile başlatılabilir. Böylece besin maddelerini hızla sindirebilir ve emebilir(dolgunluk hissini çeşitli sinyal hormonlarının salınması izler).

Bu hormonlar;

  • kolesistokinin(CCK) duodenum ve jejunumdan salgılanan,
  • Glukoz benzeri peptit 1(GLP-1),
  • Oksintomodulin (OXM),
  • Polipeptit(PYY) ince ve kalın bağırsaktan,
  • Pankreas polipeptidi(PP) ve Amilin her ikisi de pankreastan atılır.
  • Vagus siniri bağırsakları beyine bağlar veya hipotalamusun kan dolaşımı ile sinyalleri verir.

Bu hormonal sinyallere ek olarak, vücuttaki enerji depolama derecesini gösteren hormonal sinyaller de vardır. İki önemli doyma sinyalleri insülin(pankreastan salınır) ve leptindir(yağ dokusundan salınır). Uzun vadede bu hormonlar enerji dengesini düzenlemeye yardımcı olurlar. Aksine, midede gastrik hücreler ağırlıklı olarak salınan ghrelin, intravenöz veya subkutan ghrelin infüzyonu artmaya neden olan deneylerde gösterildiği gibi iştah açıcı özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Ghrelin, iştahı arttıran bilinen tek gastrik hormondur.

Yeme Davranışı

Yeme davranışı, yeme alışkanlığı, besin alımı ve besin seçimi fizyolojik, psikolojik, sosyal ve genetik faktörlerin etkileşimlerinden oluşur. İki tamamlayıcı işlemle gıda alımı:

  1. Homeostatik; enerji depolamasının tükenmesinden sonra tüketim motivasyonu. Enerji dengesinin iyileştirilmiş kontrolü. Homeostatik diyette enerji eksikliği, gıda alımını teşvik eden hipotalamik açlık mediatörlerinin aktivasyonunu tetikler. Yiyecek tüketimini durduran hipotalamik doygunluk sinyallerini tetikler.
  2. Hedonik; her besleyicinin ihtiyacına bağlı olarak, yiyeceklerin tadını çıkarmak için enerjiye sahip değildir. Enerjisi olmayan ve enerjiye ihtiyacı olan çok yorgun insanlar, homeostatik veya fizyolojik bir açlığa ihtiyaç duyarlar. Aşırı yemeğe karşı bireysel hassasiyet ile lezzetli yemekler (genellikle yağ ve şekerden daha yüksektir) etkileşime girer. Hedonik sistemin ortaya çıkışı, beynin ödül döngüsünde opioidlerin ve dopaminlerin salınması ile desteklenir. Ortaya çıkan “tuzaklar” ve “yeme iradesi” oluşturulmuştur. Yemek için hedonik sistem motivasyonu arttırır, bu nedenle normal bir homeostatik gıda alım düzenlemesi yoktur.

Sonuç

Genel olarak, şu ana kadar yapılan çalışmalar aşağıdaki gibidir:

  1. Kısa ve orta vadeli egzersiz, açlık, gıda alımı ve grelin ile etkili olmamasına rağmen, yüksek yoğunluklu egzersizler açlığın ve besin maddelerinin emilimini azaltır.
  2. Gıda alımını kontrol etmede kronik egzersiz çalışmalar kilo kontrolü ve kilo kaybı sunuyor. Ancak zayıflama programları kilo kaybını takiben düzenleyici mekanizma yoluyla açlık ve grelin hissini arttırır. Kayıp ağırlığın onarılmasına neden olur. Bu bilgiler ışığında; azaltmak egzersiz sonunda egzersiz programlarının süresi bir anda durmaz, programlar azalır. Egzersizin sonunda, ağırlık ayarının yoğunluğu, süresi ve kapsamı yeniden ayarlama ile belirlenir. Egzersiz programlarına devam edin ve bu egzersizleri bir yaşam tarzına dönüştürün.

Bilgilendirme

Kilo kaybını takiben kiloyu korumak için, 10-11 kcal / kg / gün ek enerji tüketimi gerekir. Bu, orta derecede egzersizler için (günde hızlı yürüyüş, yavaş bisiklet, voleybol) yaklaşık 80 dakika veya yoğun egzersizler için (koşu, hızlı bisiklet, futbol oynamak) için 35 dakika / gün, aksi halde inaktif bir yaşam tarzı içindir.

Kaynaklar

  • Aksoy, M. (2000).Beslenme biyokimyası, Ankara: Hatipoğlu yayınları.
  • Batterham, R., Broom DR., L King JA. (2009). Influence of resistance and aerobic exercise on hunger,
    circulating levels of acylated ghrelin, and peptide YY in healthy males. Am J Physiol Regul Integr
    Comp Physiol 296: 29–35.
  • Blundell, J.E., King, N.A. (1999). Physical activity and regulation of food intake: current evidence. Medicine & Science in Sports & Exercise;31(11):573-83.
  • Caspersen, C.J., Powell, K.E., Chrıstenson, G.M. (1985). Physical Activity, Exercise, and Physical Fitness:
    Definitions and Distinctions for Health-Related Research, Public Health Reports, March-April,100(2)
  • Catenacci VA, Wyatt HR: The role of physical activity in producing and maintaining weight loss. Nat Clin Endocrinol Metab 3: 518–529 (2007).

Yonca Uzun

Ben Yonca Uzun Almanya doğumluyum güzellik uzmanlığını bitirdim Almanya’da. Bahçeşehir Üniversitesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü 3. Sınıf olan bir Diyetisyen adayıyım.Mesleğimle ilgili araştırmalar yapmayı severim.Yeni şeyleri öğrenip, sizlerle öğrendiklerimi paylaşmaktan zevk aldığım için bu platformdayım.Doğru bilinen yanlışları düzelterek sağlıklı bir toplum oluşturmaktır hedefim.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir