Çocuğun temel güven duygusunu nasıl kurduğu yaşamının her dönemini etkiler. Çocuk anne babasıyla nasıl ilişki kuruyorsa hayatla da o şekilde ilişki kurmayı öğrenir. Şiddete maruz kalan çocuğun ilk olarak güven duygusu zedelenir. Özellikle bu şiddet en güvenli ilişki kurması gereken kişilerden yani aileden geliyorsa çocuğun hayatında kalıcı izler bırakabilir. Yapılan bir araştırmaya baktığımızda durumun ne kadar kötü olduğu ortaya çıkıyor; tüm dünyada her dört çocuktan biri fiziksel şiddete maruz kalmaktadır. Ergenlik çağındaki kızlarınsa neredeyse yarısından fazlası eşlerinin kendine şiddet uygulama hakkına sahip olduklarını düşünüyor. En değerli mirasımız çocuklarımızsa her dört çocuktan biri fiziksel şiddete maruz kalıyor. Buna neden izin veriyoruz? Ya da neden kız çocuklarımız eşlerinin kendilerine şiddet uygulamasını onun hakkı olduğunu düşünüyor? Durum bu kadar ciddiyken bir şeyleri değiştirmek için hepimiz elimizi taşın altına koymalı ve sessiz kalmamalıyız. Bir şeyleri değiştirmek için önce şiddetin belirtilerini fark edebilmemiz gerekir diye düşünüyorum. Aşağıda şiddet türlerini ve şiddete uğrayan çocukların belirtilerini okuyacaksınız.
Fiziksel Şiddet:
Kaba kuvvetin, bireyin sindirilmesi ya da korkutulması amacıyla uygulanmasıdır. ‘’Tokatlama, ısırma, itme, tekmeleme, boğazına sarılma, yumruklama, çimdikleme, kemik kırma, eline geçirdiği eşyalarla saldırma, evden kovma ve ölüm’’ fiziksel şiddet olarak değerlendirilmektedir. (Yücel 1993)
Fiziksel şiddet belirtileri en rahat fark edilebilen şiddet türüdür. Genelde morarmalar, çürükler, yanıklar ve kırıklar meydana gelmektedir. Özellikle ebeveynlerin dışarıdan uygulanan şiddeti, öğretmenlerinde aileden uygulanan şiddeti fark edebilmeleri için çocukları dikkatli bir şekilde gözlemlemeleri gerekmektedir. Unutulmamalı ki şiddet en beklemediğimiz kişi tarafından bile uygulanabilir. Fiziksel şiddete maruz kalan çocukların davranışlarını incelediğimiz zaman genelde içe kapanık, sessiz, çekingen, bazen utangaç, herkese uyum sağlayan ve korkmuş gibi izlenim bıraktıkları dikkat çekmektedir.
Duygusal Şiddet:
Şiddet denildiğinde ilk akla fiziksel şiddet gelse de herkes tarafından özellikle de ebeveynler tarafından en sık yapılan şiddetten birisi duygusal şiddettir. Çocukların, ebeveynleri tarafından olumsuz tutumlara maruz kalmaları, gereksinim duydukları sevgi ve ilginin karşılanmamasıdır.
‘’Aşağılayıcı sözler söylemek, isimler takmak, korkutmak, yeterli para vermemek, arkadaşlarını görmesini engellemek, yapmak istemediği şeylere zorlamak, yalnız bırakmak, suça yöneltmek, duygusal ihtiyaçlarını karşılamamak, reddetmek, sevgiden yoksun bırakmak, sürekli eleştirmek, tehdit etmek, terk etmekle korkutmak ‘’ gibi birçok durum duygusal şiddete girmektedir. (Kardam ve Yüksel 2010)
Aile içinde duygusal şiddete maruz kalan çocukta duraklama, engelleme, gerileme oluşturan davranışlar oluşabilmektedir. Önemli bir nokta ise duygusal şiddetin belirtileri fiziksel şiddetin belirtilerinden daha geç iyileşmesidir.
Cinsel Şiddet/İstismar
En çok görülen şiddet türlerinden biride cinsel şiddet/istismardır. Aslında bu tür şiddetten daha çok istismara girmektedir. Toplumumuzda çok görülmesine rağmen bu vakaların sadece %5 ile 10’u ortaya çıkmaktadır.
Cinsel istismar, psikososyal gelişimini tamamlamamış ve yaşı küçük olan kız veya erkek çocuğun bir yetişkin tarafından cinsel amaçlar için kullanılmasıdır. Bir çocuğun bir yetişkin tarafından cinsel doyum için kullanılması cinsel istismardır. Genital bölgeleri elleme, teşhircilik, röntgencilik, pornografiden, ırza geçmeye kadar çok geniş yelpazedeki tüm davranışları kapsamaktadır.
Cinsel istismara uğramış çocuklarda; ruhsal bozulmalar, kâbuslar, kaygı bozuklukları, fobiler, içe kapanıklık ve ileriki dönemlerde travmatik cinsellik görülebilmektedir.
Kaynak Ve İleri Okumalar
- Disiplinler Arası İstismar Ve İhmal Kitabı
- http://dergipark.gov.tr/download/article-file/274326
