![](https://www.bilimvetekno.com/wp-content/uploads/2021/01/ejder-meyvesi-1.jpg)
Tanımı ve Geçmişi
Ejder meyvesi diğer adıyla Pitaya, Hylocereus adlı kaktüs türlerinin bir meyvesidir. Ayrıca bazı yerlerde bu isimlerin yanında çilek armudu olarak da bilinir.
Kökeni Meksika ve Orta Amerika’dır. Son zamanlarda Türkiye’de de yetiştirilmeye başlanmıştır. Ejder Meyvesinin yetiştiriciliği Türkiye’de Akdeniz Bölgesi’nde yapılmaktadır fakat Fethiye ve Adana’da da adaptasyonlarının sağlanması çalışmalarına başlanmıştır. Tadı kivi ve armut karışımı olarak tanımlanmaktadır. Beyaz ve kırmızı gibi farklı türleri de bulunmaktadır. Ejder meyvesi etli bir meyvedir, aynı zamanda içerisinde tohumları da bulunur. Fakat kabukları yenilmemektedir.
İçeriği ve Faydaları
İçeriği
- Ejder meyvesi (pitaya), antioksidan yönünden çok zengin bir meyvedir.
- Lif içeriği oldukça yüksektir.
Ejder Meyvesi Kalorisi de düşük olan ejder meyvesinin. B1, B2, B3 ve C vitaminlerini, demir, fosfor ve kalsiyum gibi mineralleri de içermektedir.
- Besleyicilik oranı oldukça yüksek bir meyvedir.
- Ayrıca Pitaya, önemli bir fitoalabumin kaynağıdır.
- Yapılan çalışmalarda fenolik bileşiklerin de önemli oranda yüksek olduğu bulunmuştur.
- Bunların yanında içeriğinde flavanoidlerin de bulunduğu tespit edilmiştir.
- Meyvenin etli kısmından ziyade tohumundaki yağ, esansiyel olan linoleik asit bakımından zengindir. Fakat meyvedeki tohum oranı meyve oranına göre çok düşük seviyededir.
- Meyvede ayrıca betasiyaninlerin olduğu da çalışmalarca kanıtlanmıştır.
- Kırmızı ve mor pigmentleri sayesinde doğal bir renklendirici olarak da nitelendirilebilir.
Faydaları
- Ejderha meyvesinin prediyabet üzerinde olumlu sonuçlar saptanan bir çalışması vardır fakat bunla ilgili yeni ve daha kesin çalışmalara ihtiyaç vardır. Prediyabet riskini azaltması dolayısıyla bu özelliğin diyabetin önlenmesine katkıda bulunacağı düşünülmektedir.
- Fakat Tip2 diyabet ile ilgili bir kanıta henüz saptanmamıştır.
Pitaya - Bazı çalışmalarda antimikrobiyal etkiye sahip olduğu bulunmuştur fakat bununla ilgi daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır.
- İçerdiği güçlü betasiyanin antioksidanı, tümörlerin ve zararlı maddelerin vücuttan atılmasına yardımcı olmaktadır.
- Ayrıca laktobasil ve bifidobakterilerin büyümesini uyarabildiği de bazı çalışmalarla desteklenmiştir.
Kullanıldığı Yerler
Ejder meyvesinden elde edilen doğal renklendiricinin kozmetik ve gıda endüstrisinde kullanılabileceği düşünülmüştür. Fakat bu yöntemin maliyeti oldukça yüksek olmaktadır.
![](https://www.bilimvetekno.com/wp-content/uploads/2021/01/ejder-meyvesi-cesitleri-300x200.jpg)
Görselliği nedeniyle pastacılık uygulamalarında yaygın olarak tercih edilen bu meyve, meyve suyu, şekerleme, reçel, dondurma, yoğurt, salata, marmelat ve jöle ürünlerine de işlenmektedir.
Malezya’da ejder meyvesi şarap yapımında kullanılır ve tomurcukları çorbalar, salatalar ve çay için uygundur.
Kaynakça
- ÖZER, Ç., BRUWIER, F., OLGAY, P., ELMACIOĞLU, F., (2020). Türkiye’de Yetişen Bazı Tropikal Meyvelerin Beslenme Açısından Önemi Ve Gastronomide Yeni Yaklaşımlar, Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(3): 436-459.
- TENORE, G. C., NOVELLINO, E., BASILE, A., (2011). Nutraceutical Potential And Antioxidant Benefits Of Red Pitaya (Hylocereus Polyrhizus) Extracts. Journal Of Functıonal Foods 4,129–136.
- ARİFFİN, A. A., BAKAR, J, TAN, C. P., RAHMAN R. A., KARIM, A., Loi, C. C., (2009). Food Chemistry 114, 561–564.
- WU, L. C., HSU, H. W., CHEN, Y. C., CHIU, C. C., LIN, Y. I., HO, J. A., (2006). Antioxidant And Antiproliferative Activities Of Red Pitaya. Food Chemistry 95, 19–327.
- SOYDAL, A.,GÜBBÜK, H., BALKIÇ, R., (2019). Pitaya (Hylocereus Spp.) Çeliklerinin Köklenmesi Üzerine Bakteri Konsantrasyonlarının Etkileri. Medıterranean Agrıcultural Scıences, 32(3): 275-280.
- POOLSUP, N., SUKSOMBOON, N., PAW, N. J., (2017). Effect Of Dragon Fruit On Glycemic Control İn Prediabetes And Type 2 Diabetes: A Systematic Review And Meta-Analysis. PLoS ONE 12(9): e0184577.
- WICHIENCHOT, S., JATUPORNPIPAT, M., RASTALL, R. A., (2010). Oligosaccharides Of Pitaya (Dragon Fruit) Flesh And Their Prebiotic Properties. Volume 120, Issue 3, Pages 850-857.